10.7456/ctc_2017_06

A LOOK ON PUBLIC RELATIONS EDUCATION IN TURKEY

Didem ATAMAN YENGİN

Hicran Özlem ILGIN

İrfan ERTEKİN        

ABSTRACT

This study covers an examination of the “Public Relations” education and the respective issues of Communication Faculties in Turkey. It is evident that the public relations units are vital for all government bodies and commercial organizations in Turkey. However, the concept of ‘public relations’ is not properly comprehended and emerging issues lead to a questioning of the public relations education. After a general examination of the communication education in Turkey, the public relations education and its issues shall be examined to investigate the conditions for better education on public relations. In this study, the concept of public relations and its extensions have been discussed through a literature review and in line with such definitions, an online survey (questionnaire method) has been conducted with the teaching staff, students and graduates of public relations departments as random participants and the data has been analyzed. The population of the study comprises the public relations students in Turkey. In addition to the analyses and examinations in this study, the aim has been to reveal the structure of public relations education in Turkey and to generate solutions for issues.

Keywords: Public Relations, communication, public relations education, Turkey

FULL PAPER

PDF

REFERENCES

[1]        Asna, A. (2012). Kuramda ve Uygulamada Halkla İlişkiler, Pozitif Yayınları, İstanbul.

[2]        Aziz, A. (2015). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri ve Teknikleri, Nobel Akademik

Yayıncılık, Ankara.

[3]        Balcı, A. (2008). Türkiye’de Eğitim Yönetiminin Bilimleşme Düzeyi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yöntemi, sayı:53.

[4]        Baskin, O., Aronoff, C. ve Lattimore D. (1997). Public Relations The Profession and the Practice, 4th Edition, Madison, WI.

[5]        Bentele, G. (1997). PR Histographie und funktional-integrative Schichtung: Einneuer Ansatz zur PR- Geschichtsschreibung, Peter Szyska (Ed.), Auf der Suche nach Identitaet: PR Geschichte als Theoriebaustein içinde, Vistas, Berlin 137-169.

[6]        Bentele, G. ve Yunghaenel, I. (2004). Betteke van Ruler ve Dejan Vercic (Ed.), Prand Communication Managment in Europa içinde, Mouton de Gruyter, Germany.

[7]        Berth, K. ve Sjöberg, G. (1998). Halkla İlişkiler Eğitiminin Evrimi ve Küreselleşmenin Etkisi- Sekiz Ülke Üzerine İnceleme, Altın Kitap Serisi. Sayı:12, Rota Yayınları, İstanbul.

[8]        Black, S. (1998), Halkla İlişkiler Eğitimi. Çev. Nur Nirven ve Ahmet Ünver.1. Basım. IPRA-Uluslararası Halkla İlişkiler Derneği Altın Kitap Serisi. Sayı:7, Rota Yayınları, İstanbul.

[9]        Boztepe, H. (2014). Kamusal Halkla İlişkiler, Der Kitabevi, İstanbul.

[10]      Canpolat, N. (2013), Türkiye’de Halkla İlişkiler Eğitimi: Halkla İlişkiler Ders Programlarının Değerlendirilmesine Yönelik Bir Araştırma, Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, cilt:2, sayı:2.

[11]      Choi, J. (2007). Elaborating the Concept of Public Relations Roles and A Test of Its Utilitiy, (yayınlanmamış doktora tezi), Michigan State University, UMI Dissertation Information Service.

[12]      Coombs,W. ve Timothy, R. K. (1999). Public Relations Education: Where Is Pedagogy?. Public Relations Review. Volume:25. Number:1. Elsevier Science Inc.

[13]      Cotton, A.M ve Tench, R. (2009). Profiling the Public Relations Undergraduate/Bechelor and Graduate/Master Programmes in Europe and Beyond, Berlin Spring Sumposium, www. euprera. org, access: 13.12.2016.

[14]      Dozier, D. M. (2005). İletişim ve Halkla İlişkiler Uygulayıcılarının Örgütsel Rolleri,

[15]      J. E. Grunig (ed), Halkla İlişkiler ve İletişim Yönetiminde Mükemmellik, Elif Özsayar (çev.), İstanbul: Rota Yayın Yapım Dağıtım, 349- 377.

[16]      Erdem, A. ve Akbaba, E. (2007). Halkla ilişkiler Nedir? Ne Değildir?, Metin Işık (ed), Tüm Yönleriyle Halkla İlişkiler ve Tanıtım, Eğitim Kitabevi, Konya.

[17]      Erendağ, F. (2004). Halkla İlişkiler Eğitimi,Türkiye ve ABD’deki Lisans Düzeyi Halkla İlişkiler Müfredat Programlarının Karşılaştırılması, Akdeniz Ünversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Halkla İlişkiler Ve Tanıtım Ana Bilim Dalı, (yüksek lisans tezi), Antalya.

[18]      Gölönü, S. (2006). Gelişen Teknolojiler, Öğrenen Örgütler ve Halkla İlişkiler. Journal Of

Selcuk Communication, Sayı:3 Cilt: 4, Konya.

[19]      Grunig L.A., Grunig, J. E. ve Dozier, D. M. (2002). Excellent Public Relations and Effective Organizations: A Study of Communication Management in Three Countries, Mahwah, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.

[20]      Grunig, J. E. (2005). Halkla İlişkiler Ve İletişim Yönetiminde Mükemmellik, Elif Özsayar (çev.), Rota Yayınları, İstanbul.

[21]      Kalender, A. (2013). Kavramsal Olarak Halkla İlişkiler, Dünyada ve Türkiye’de Halkla İlişkilerin Tarihsel Gelişimi, Halkla İlişkiler, T.C. Anadolu Üniversitesi Yayın No: 2713, Açıköğretim Fakültesi Yayını No: 1676, Aydın Ziya Özgür (ed.).

[22]      Karasar, N. (2004) . Bilimsel Araştırma Yöntemi (12.Basım). Nobel yayıncılık, Ankara. Kocbaş, F., Pira, A. ve Sohodol, S. (2004). Halkla İlişkiler Eğitiminin Kalitesinin Artırılmasında Eğitimci-Uygulamacı-Öğrenci Rolleri ve İşbirliği: Mevcut Durum ve Öneriler Üzerine Bir Araştırma, II. Uluslar arası Sempozyum: Milenyumda İletişim: Türk ve Amerikan Akademisyenleri Arasında Bir Diyalog, 17-19 Mart 2004, İstanbul Üniversitesi/Teksas Üniversitesi, İstanbul.

[23]      Kruckeberg, D. (1998). The Future of PR Education: Some Recommendations, Public Relations Review, 24(2).

[24]      Matellart, A. (1995). Uneqal Voices. (The Multimedia Explosion:Quo Vadis?), UNESCO Courier, U.S.A.

[25]      McQuail, D. ve Windahl, S.(2005). Kitle İletişim Çalışmalarında İletişim Modelleri, Çev: Konca Yumlu, İstanbul: İmge Yayınları.

[26]      Oeckl, A. (1998). Dünyada Halkla İlişkiler Eğitimi, İPRA Altın Kitap Serisi, sayı:2, Rota Yayınları, İstanbul.

[27]      Peltekoğlu, B. F. (2007). Halkla İlişkiler Nedir? , Beta Yayınları, İstanbul.

[28]      Tanyıldız, İ.N. ve Serttaş, A. (2013). Türkiye ve Amerika Birleşik Devletleri’nde Halkla İlişkilerin Gelişimi, International Journal of Social Science
,Doi nr: http://dx.doi.org/10.9761/JASSS1724 Vol.6 Issue 6.

[29]      Ural, G. E. (2012). Etkili Bir Halkal İlişkiler Lisans Eğitimi İçin Halkla İlişkiler Alanında Ortaya Çıkan Değişimlerin Eğitimie Aktarılması, e-Journal Of New World Science Academy, volume:7, Number:2, Article Number: 3C0095.

[30]      Van het Hof, S. ve Tuncer, U. (2011). Halkla İlişkiler Eğitimi Üzerine Bir Eleştiri, Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi, Akdeniz İletişim Dergisi, sayı:15. Yengin, D. (2017). İletişim Çalışmalarında Araştırma Yöntemleri ve Uygulamaları, İstanbul, Der Yayınları.